BAJKOTERAPIA jest
terapią przez bajki. Stanowi część biblioterapii, skierowanej głównie do
dzieci w wieku od ok. 3 do 9 lat. Bajki terapeutyczne mogą mieć charakter
relaksacyjny, psychoterapeutyczny lub psychoedukacyjny. Odpowiednio
opowiedziane historie mogą dziecku pomóc w wielu trudnych dla niego sytuacjach
emocjonalnych.
Główne cele bajkoterapii to:
·
nowa wiedza o świecie i o innych ludziach –
pomaga zrozumieć ich postawy i zachowania
·
pomaga zrozumieć siebie i świat – wprowadza
porządek i ład, pokazuje normy i reguły nim rządzące; poprzez uporządkowany i
przewidywalny obraz świata buduje się poczucie bezpieczeństwa
·
uczenie przestrzegania zakazów i bycia dobrym –
w bajkach świat jest sprawiedliwy i rządzony według jednoznacznych reguł , w
którym szlachetność jest nagradzana
·
pomoc w rozwiązywaniu osobistych, trudnych
problemów i sytuacji
·
odreagowywanie napięć
·
leczenie niepożądanych stanów psychicznych,
takich jak lęk, poczucie mniejszej wartości, osamotnienie, nuda, apatia
·
doraźna pomoc w radzeniu sobie z emocjami
powstałymi na skutek niepomyślnych zdarzeń
·
uwrażliwienie na przeżycia estetyczne
·
pomoc w zaakceptowaniu swoich mocnych i słabych
stron
·
rozwijanie wyobraźni
·
relaks, odprężenie, zabawa
·
diagnozowanie - poprzez wybór ulubionego
bohatera dociera się do nieuświadomionych problemów dziecka
Bajka
– jest to krótki dowcipny utwór, nawiązujący do życia rzeczywistego.
Bajka relaksacyjna –
bajka ta odpowiednio dobrana i opowiedziana albo przeczytana może doskonale
wyciszyć, choćby przed snem, po dniu pełnym wrażeń. W bajkach relaksacyjnych
miejsce akcji zawsze jest bezpieczne, przyjazne i spokojne, dzięki czemu
dziecko uwalnia się od stresów i odpręża. Może opowiadać np.: o motylach
tańczących na zielonej łące, gdzie świeci słońce i śpiewają ptaki.
Bajka psychoterapeutyczna
– jej zadaniem jest obniżenie lęku, dowartościowanie, wskazanie sposobów
radzenia sobie z negatywnymi emocjami. Po wysłuchaniu bajki dziecko albo ją przyjmie,
albo odrzuci. Jeżeli treść bajki budzi żywe zainteresowanie dziecka, to znak,
że silnie utożsamia się z bohaterem. Redukcja lęku następuje poprzez kontakt z
podobnym problemem o średniej sile. Stopniowe oswajanie lęku w końcu pomaga go
przezwyciężyć.
Bajka psychoedukacyjna
– ma na celu poszerzenie repertuaru zachowań dziecka, poprzez poznanie bohatera
bajki, który ma podobny problem. Bajki psychoedukacyjne powinny opowiadać o
emocjach, o rozpoznawaniu ich i nazywaniu. Bajki te wspierają proces wychowania.
Oto przykładowe tytuły bajek psychoedukacyjnych: Franklin idzie do szpitala,
Franklin boi się ciemności, itp.
