RODZICE!
1. Nie przychodźcie do przedszkola na „ostatnią chwilę”,
unikajcie pośpiechu. Wyprawa do przedszkola powinna być raczej miłym spacerem,
a nie wyścigiem z czasem. Drogę do przedszkola należy odbyć ze znajomym
dzieckiem, chętnie przychodzącym do tego samego przedszkola.
2. Nie obiecujcie swojemu maluchowi nagród za pójście do
przedszkola- dziecka nie należy przekupywać.
3. Nie przeciągajcie nadmiernie pożegnania w szatni.
Odprowadźcie dziecko do sali, przekażcie pod opiekę nauczycielce. Zadbajcie o to,
by ranne pożegnania odbywało się bez pośpiechu. Nie należy jednak (pomimo
różnych opinii) przedłużać samego momentu rozstania. Pobyt rodzica w Sali też
nie zmienia sytuacji. Dziecko na chwilę uspokaja się, a gdy nie widzi mamy, (bo
już wyszła) zaczyna ponownie płakać. Robią to i inne dzieci, które dotychczas
były spokojne. Lepszym rozwiązaniem jest pozostawienie dziecka pod opieką
nauczycielki. Na pewno zainteresuje ona malca czymś ciekawym, zachęci do
wspólnej zabawy. Często po kilku minutach płaczące dziecko oswaja się
otoczeniem i podejmuje zabawę.
4. W żadnym przypadku nie zabierajcie dziecka do domu, kiedy
płacze przy rozstaniu. Jeżeli zrobicie to choć raz, Wasz maluch będzie, ż e łzami można wszystko wymusić.
Bądźcie konsekwentni.
5. Postarajcie się stopniowo wydłużać pobyt dziecka w
przedszkolu. W początkowym okresie dobrze jest odbierać je wcześniej.
Powiedzcie dziecku kiedy i kto po nie przyjdzie, zapewnijcie je o swojej
miłości.
6. Nie martwcie się o leżakowanie. Wytłumaczcie dziecku, że
nie musi wcale spać, lecz wystarczy, ze będzie odpoczywać np. ze swoją
przytulaną. Zazwyczaj dzieci po kilku dniach traktują leżakowanie zupełnie
naturalnie.
7. Nie zmuszajcie dziecka, aby zaraz po przyjściu do domu
opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres.
Ono samo będzie wiedziało, kiedy podzielić się swoimi przeżyciami.
8. Chwalcie dziecko jak najczęściej np. za pięknie wykonany
rysunek.
9. Pozwólcie dziecku zabrać do przedszkola ulubioną przytulankę
lub inną zabawkę. Pamiętajcie, aby nie była to rzecz, którą można łatwo zepsuć
lub zgubić.
10. W sprawach jedzenia nie decydujcie za dziecko prosząc by
nie dawać mu zupy mlecznej do jedzenia, jajek itd., bo nie lubi. Jeżeli nie na
żadnych przeciwwskazań lekarskich dotyczących danej potrawy, spróbujcie
zachęcić je do jedzenia. Często też dzieci zapominają, że nie lubią czegoś i w
towarzystwie rówieśników jedzą wszystko. Domagają się nawet, by rodzice
wykonywali podobne potrawy w domu.
11. Traktujcie chodzenie do przedszkola jako sprawę
naturalną. Nie omawiajcie wszystkich problemów przy dziecku (płakało, nie
chciało jeść itp.), by nie wprowadzać atmosfery napięcia.
12. Wszelkie wątpliwości związane z przystosowaniem dziecka
wyjaśniajcie z nauczycielkami danej grupy. Pytajcie je nie tylko o to, czy moje
dziecko dzisiaj wszystko zjadło, ale także o to, czy nawiązuje kontakty z
rówieśnikami, czy radzi sobie z różnymi poleceniami, czy nie sprawia kłopotów
wychowawczych. Nauczycielki chętnie odpowiedzą na te pytania.
Rodzice! Nie martwcie się, że dziecko idzie do przedszkola.
Nie bójcie się że sobie nie poradzi. Ono od razu wyczuje Wasze nastroje i
będzie negatywnie nastawione do tego nowego etapu w swoim życiu.
